Kilka słów o destylarni:
Destylarnia Highland Park leży w miejscowości Kirkwall na wyspie Pomona, która znajduje się w archipelagu Orkadów. Jest to najdalej wysunięta destylarnia w Szkocji. Tak naprawdę nie wiadomo kiedy tu zaczęto destylować. Wyspy były świetnym miejscem do ukrywania się przed poborcami, którzy też za często nie zapuszczali się w te okolice. Drugim czynnikiem, świadczącym o atrakcyjności wysp był dostęp do morza. Łatwo dało się transportować wydestylowany alkohol, jak i równie łatwo uciec z wyspy w razie kontroli podatkowej. Pierwsze zapisu pędzeniu tu alkoholu pojawiają się z okresu poły XVIII wieku. Za oficjalną datę założeni destylarni uznawany jest rok 1798, co czyni z niej jedną z najstarszych destylarni whisky szkockiej. Z pierwszymi latami funkcjonowania gorzelni związana jest postać Magnus Eunson, który jest uznawany za założyciela gorzelni. Był on przełożonym miejscowego Kościoła Prezbiteriańskiego i miejscowym bimbrownikiem. Legendy głoszą, że potrafił ukrywać w beczki z whisky pod amboną. Inna legenda mówi, że schował beczki w trumnie i przykrył je całunem. Następnie modląc się z rodziną, która rzekomo opłakiwała zmarłego, wypowiedział słowa, że zmarły padł ofiarą „czarnej ospy”. Kontrolerzy podatkowi słysząc to, pośpiesznie opuścili kościół. W roku 1813 Magnus Eunson został aresztowany za przestępstwa podatkowe przez Johna Robertsona, a nowym właścicielem stał się Robert Borwick. W roku 1822 destylarnia został oficjalnie otwarta zgodnie z panującym prawem. Robert też uczynił kierownikiem produkcji Roberta.( Zbieg okoliczności?). W latach 30 XIX wieku do sir Donald Currier, założyciel linii pasażerskiej Union Castel, zakupił alkohol z tutejszej destylarni na dziewiczy rejs. Po przybyciu do Kopenhagi, która była portem destylacyjnym, wyprawiono ucztę, na którą przybył Król Dani czy Car Rosji. Goście byli zachwyceni serwowanym trunkiem. Destylarnia zmieniała kilkukrotnie właścicieli, aż w roku 1908 roku właścicielem został James Grant, który pracował tutaj od 20 lat. W roku 1937, Highland Park stał się części grupy Highland Distillers. A w 1999 rok weszła w skład grupy Edrington Group i William Grant & Sons. Marka Higlhlan Park jest jedną z czołowych marek whisky. W destylarni przykłada się ogromną staranność do produkcji whisky. Jest jedną z nielicznych gorzelni, która używa tradycyjnych podłóg do obracania kiełkującego jęczmienia, który później jest suszony przy użyciu młodego torfu i wrzosu z pobliskiego wrzosowiska. Również dość nie typowo używa się tu twardej wody z źródła „Cattie Maggie„, które znajduje się poniżej destylarni, więc woda musi być doprowadzana „pod górę”. Destylarnia można zwiedzać i również posiada sklep.
Kilka słów o degustowanym trunku: Highland Park Drakkar
Highland Park Drakkar pojawił się w sprzedaż w 2011 roku w sklepach wolnocłowych. Drakkar jest częścią serii „Highland Park’s Viking series”. Jest to limitowana edycja, jednak nie znalazłem informacji, ile dokładnie butelek został wyprodukowanych. Słowo Drakkar w języku wikingów znaczył smok, również tym słowem nazywano łodzie, którymi podróżowali wikingowie. Były to łodzie o długości 45 m i miały ornamenty w kształcie smoków lub potworów morskich. Dokładnie takie jak nie jeden z nas widział na filmach o wikingach. Destylaty dojrzewały w beczkach z europejskiego dębu po sherry typu Butt. Niestety na etykiecie nie ma podanego wieku dojrzewania destylatów i nigdzie nie można znaleźć informacji na ten temat. Whisky byłą filtrowana na zimno i nie zawiera dodatków koloryzujących. Zabutelkowana z mocą 40%.
Nota smakowa:
WZROK: Ciemnozłota.
NOS: Słodka, miód, wanilia, wiśnia, śliwka, nuty sherry, rodzynki, morela, nuty skórne .
SMAK: Słodka, miód, wanilia sherry, wiśnia, orzechy, rodzynki, jeżyny, nuty zbożowe.
FINISH: Słodki, wanilia, śliwka, zboża, sherry, cytrusy, wiśnia.
ABV: 40%
WIEK: NAS (no age statement)
Autor: Rafał Stanowski
