Degustacja #94 Longrow Peated

Degustacja #94 Longrow Peated

Kilka słów o destylarni:

Region Campbeltown ma długą historie gorzelnictwa. Pierwsze pisemne wzmianki o tym że destylowano w tym przemytniczym miasteczku „wodę życia pochodzą z końca XVI wieku. Rodzina Mitchellów osiedliła się tu w roku 1660. Na początku XIX wieku miasto słynęło z produkcji whisky. Archibald Mitchell pod okiem teścia i wuja nauczył się sztuki destylacji. Tym zbudował podwaliny pod przyszłego Springbanka. Oczywiście destylacje prowadził nielegalny. Dopiero jego dzieci zalegalizowały działalność. Posiadał pięcioro dzieci: Hugha, Johna, Williama, Archibalda i Mary. I tak Archibalda junior otworzył w 1825 roku Rieclachan, a później dołączył do niego Hugh. John nabył Toberanrigh. mary zbudowała Drumore. William destylował w Glengyle. Springbank powstał oficjalnie w roku 1828 w miejsce gdzie Archibald senior destylował. Jakość destylatu okazała się świetna i w roku 1838 sam John Walker zakupił go 118 galonów. Rozwój destylarni i jakość oferowanych tu trunków spowodowała że w 1891 roku Campbeltown było miasto z najwyższym dochodem na osobę w całej Brytanii. Na początku XX wieku zmieniono podejście do tworzonych destylatów. Zaczęto używać węgla do opalania zamiast torfu co spowodowało że destylaty stały się tu znacznie łagodniejsze. Taki krok był spowodowany dwoma czynnikami: bliska dostępność złóż węgla i popularyzacja whisky z regiony Highland która była znacznie łagodniejsza. Wraz z popularności whisky z tego regionu spadła też jego jakość,co spowodowało że mniej więcej od lat 20 XX wieku większość blenderów odwróciła się proponowanych tu destylatów. To spowodowało że destylarnie zostały zamykane jedna po drugiej. I tak w 1925 sprzedano Glengyle, a w roku 1934 zamknięto Rieclachan. W tym momencie w całym okręgu zostały tylko dwie destylarnie: Springbank i Glen Scotia. W 1970 roku zabutelkowano 50-letniego Sprinbanka wydestylowanego w 1919 roku. (W roku 2013 butelka ta znalazła nabywcę za 50 000 funtów.) W 1970 roku wprowadzono markę Logrow. Jest to linia destylatów torfowych dwu i pół krotnie destylowanych. Następną linie/markę „Hazelburn” wprowadzono na rynek w 1997 roku. est to linia destylatów nie torfowych trzykrotnie krotnie destylowanych. W roku 2000 odkupiono z powrotem budynki Glengyle i po pracach renowacyjnych w 2004 roku zaczęto tu z powrotem destylować. Obecnie rodzina Mitchellów jest najstarsza rodziną prowadząca destylarnie. Obecnie u sterów jest piąta pokolenie Mitchellów. Oczywiście co najważniejsze cały proces produkcji whisky odbywa się na miejscu. Destylarnia posiada podłogę do obracania jęczmieniu, jak również butelkuje swoje trunki na miejscu.

Kilka słów o degustowany trunku:

Longrow CV to torfowa whisky bez określenia wiekowego na etykiecie. Powstała z zestawianie 7, 10 i 14 letnich destylatów dojrzewających w beczkach po burbonie, sherry,porto i rumie. Jest to następca Longrow CV.

WP_20150829_18_54_01_Pro

WP_20150829_18_54_13_Pro

Nota smakowa:

WZROK: Jasnozłota
NOS: Ostra, porzeczka, jabłka, brzoskwinia, torf, karmel
SMAK: Słodka, miód, brzoskwinia, gruszka, karmel, cynamon
FINISH: Słodka, wanilia, gruszka, imbir, pieprzna na koniec.
ABV: 46%

mmmm

Nazywam się Rafał Stanowski. Moja przygoda z whisky zaczęła się około 2007 roku od zbierania miniaturek alkoholi – najczęściej 50 ml. Byłem wtedy na pierwszym roku studiów. Oczywiście zdarzało się wtedy z kolegami pijać whisky z colą. Na czwartym roku miałem okazję uczestniczyć w wieczorze szkockim, gdzie nauczyłem się sztuki degustacji. Wtedy to zaczęło we mnie kiełkować zainteresowanie whisky. Po studiach dostałem pracę jako inżynier ds. testowania oprogramowania w branży telekomunikacyjnej, a to już pozwoliło próbować lepszych trunków. Pod koniec 2014 roku postanowiłem założyć blog, aby móc dzielić się moją wiedzą i notami degustacyjnymi. I tak moja przygoda po tym arcyciekawym świecie cały czas trwa do dnia dzisiejszego… Zapraszam do odkrywania whisky ze mną!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *