Kilka słów o destylarni:
Lagavulin to destylarnia mieszcząca się na wyspie Islay. Oficjalna data założenia to 1816 rok. Jednak destylowano tu dużo wcześniej. Pierwsze zapiski pochodzą z roku 1742 roku, mówiące że w miejscu dzisiejszej destylarni było 10 mały zakładów. Następnie one łączyły się i powstał dwa: Kildalton(1816) i Lagavulin(1817). Oficjalnym założycielem był John Johnston. Jednak już w 1837 roku był już tylko jedna gorzelnia: Lagavulin, a jej właścicielami była już rodzina Grahamów(do nich też należał Laphroigh). Sam nazwa z języka gaelickiego znaczy Młyn w Dolinie. Najprawdopodobniej, nazwa nawiązuje do czasów nielegalnej destylacji, kiedy to w tym miejscu mielono jęczmień aby uzyskać whisky. Whisky zyskiwała na popularności i w 1875 roku produkowano jej około 300 tyś litrów.W 1890 roku Peter Mackie, zwany również „Niespokojnym Piotrem” lub „Nerwowym Piotrkiem”. Człowiek ten był niezrównana energią, dużą ilości pomysłów, innowacyjności, a także uporem aby je wprowadzać w życie. To on stworzył blenda White Horse, który jest dostępny do dziś w sklepach. Przy pomocy parowca SS Pibroch utworzył stałe połączenie z lądem, dzięki któremu transportowano whisky. Po utracie przedstawicielstwa handlowego dla Laphroigha, postanowił wyremontować stare pomieszczenia i utworzył w nich nową destylarnię Malt Mill . Chcieli otworzyć tam Laphorigha, ponieważ znali jego recepturę, jednak różnica w budowie alembików, inne źródło wody, sprawiło że nie udało się uzyskać takiego samego smaku. Po śmierci Sir Peter Mackie w roku 1924 nazwa firmy zmieniła się z Mackie & Co. na White Horse Distillers Ltd. A trzy lata później weszła w skład DCL (obecnie Diageo). W 1962 roku obiekt został zmodernizowany i odnowiony. W 1996 wprowadzono automatyzację procesu destylowania whisky. A dwa lata później otworzono centrum dla zwiedzających. W roku 1996 Lagavulin 16 Years Old, weszła w skład serii Classic Malts. I stał się bestsellerem. Po jej ogromnym sukcesie obecnie, ta wersja zniknęła z półek sklepowych, z powodu braku odpowiedniej ilości destylatów. Obecnie produkuje się tu ponad 2,2 mln litrów alkoholu, z czego znaczna większość jest sprzedawana w postaci single malt
Kilka słów o degustowany trunku:
Lagavulin 16 Years Old wprowadzona na rynek w końcu lat 80′ ubiegłego wieku. Destylaty dojrzewają w beczkach z dębu amerykańskiego. Najczęściej jest to drugie napełnienie. Beczki w trakcie dojrzewania zmieniają swoje magazyny i tak na Islay są to magazyny: Lagavulin, Port Ellen i Caol Ile oraz na stałym lądzie w Szkocji.
Na koniec whisky jest finishowana w beczkach z europejskiego dębu po sherry.
Nota smakowa:
WZROK: Złota
NOS: Torfowa, sól morska, jodyna, pomarańcza, Jabłko, wanilia, suszona śliwka
SMAK: torfowa, pomarańcza, orzechy, sól morska,kawa, gorzka czekolada, wanilia, imbir
FINISH: torf, orzechy, pomarańcza, wiśnia, miód, dębina.
ABV: 43%
Subiektywnie ode mnie: Jak dla mnie, pozycja obowiązkowa w każdym barku miłośnika torfowych whisky.
